Owczarek pirenejski o gładkiej kufie spokrewniony jest z pirenejczykiem długowłosym. Jedyne, co udało się ustalić o pochodzeniu rasy jest to, że jej przedstawiciele byli pasterzami owiec w Pirenejach. Nie cieszy się ona zbyt wielką popularnością, głównie spotykana jest w swojej ojczyźnie-Francji. Najczęściej ludzie decydują się na nią ze względu na sportowe predyspozycje. W naszym kraju nie ma żadnego takiego owczarka.
Pirenejczyk to piesek średniej wielkości, niezbyt krzepki. Wysokość samca oscyluje w granicach 42 - 48 cm, samicy natomiast 40 - 46 cm. Zazwyczaj dożywają dość sporego wieku, bo aż 15 lat.
Cechą owczarka, która najbardziej rzuca się w oczy, jest jego delikatność i wrażliwość. Bardzo łatwo go do siebie zrazić, jeżeli będziemy wobec niego zbyt ostrzy. Najwięcej podczas szkolenia osiągnie się łagodnością i sprawiedliwością. W domu pełnym krzyku i nerwów najprawdopodobniej pies stanie się lękliwy. Powinny się na niego decydować osoby spokojne, cierpliwe i opanowane. W rodzinie odnajdzie się dobrze, o ile dzieci nie będą mu dokuczać. Jeśli one będą wobec niego w porządku, on odwdzięczy się tym samym. Pirenejczyk to doskonały kompan osób aktywnych, sportowców. Bardzo często właśnie wybierany jest z tego powodu. Wspaniale radzi sobie w każdej dyscyplinie, np. agility.
Dobrze wyszkolony, będzie strzegł naszego domu jak oka w głowie. Może być szczekliwy, dlatego przyda się odpowiednie szkolenie w tym zakresie. Konieczna będzie bardzo staranna socjalizacja, gdyż posiada on wrodzoną nieufność do nieznajomych. Raczej nikt nie chce posiadać płochliwego pupila. Zwykle odradza się go osobom mieszkającym w bloku, jednak jeżeli jesteśmy w stanie zapewnić mu odpowiednią ilość ruchu, piesek dostosuje się do każdych warunków mieszkalnych.Szkolenie owczarka pirenejskiego nie powinno sprawiać problemu, jest on z natury podporządkowany swojemu panu, więc będzie z chęcią wykonywał każde polecenie. Jeśli mamy zamiar często zostawiać owczarka samego w domu, powinniśmy się powstrzymać przed jego zakupem. Nie toleruje samotności, musi często przebywać w pobliżu właściciela. Potrzebuje także dużej ilości uwagi, uwielbia, kiedy bliscy ludzie okazują mu uczucia.
- Sierść
Szata pirenejczyka jest bardzo prosta w pielęgnacji. Zaleca się jedynie szczotkowanie jej przynajmniej raz na dwa tygodnie. Niestety piesek obficie linieje dwa razy w roku. Wtedy czesanie powinno odbywać się najlepiej codziennie. Jego włos jest samoczyszczący, więc kąpiele powinno się wykonywać tylko w koniecznych sytuacjach.
- Oczy
W oczach psów mają zwyczaj gromadzić się różne niepotrzebne wydzieliny, takie jak śpiochy. Należy więc regularnie przemywać okolice oczu, by ułatwić pupilowi widzenie oraz nie dopuścić do ewentualnych chorób.
- Uszy
Uszy owczarka powinny być regularnie myte i osuszane, nie możemy pozwolić sobie na zaniedbanie tego punktu pielęgnacji, gdyż istnieje ryzyko wystąpienia w nich zapalenia.
- Pazury
Ze względu na to, że pewnie większość czasu nasz pupil będzie spędzał biegając po trawie, powinniśmy zadbać o dobry stan jego pazurów poprzez regularne ich przycinanie.
- odcienie płowego,
- odcienie szarości,
- szare w czarne łaty,
- czarne (czasem z białymi znaczeniami),
- pręgowane.
Jedyną odnotowaną chorobą przypisaną tej rasie jest padaczka. Poza nią, piesek nie powinien cierpieć na inne schorzenia, o ile dobrze o niego zadbamy.
Pirenejczyk jest przeciwieństwem niejadka, smakuje mu wszystko i nie pogardzi żadnym jedzeniem. Można mu podawać zarówno dobrą suchą karmę (ważne jest, by była dostosowana do potrzeb i wieku pupila), jak i samodzielnie przygotowane posiłki. Jeśli zdecydujemy się sami robić jedzenie dla naszego zwierzaka, powinniśmy dodawać do niego różne suplementy diety ułatwiające mu prawidłowy rozwój.
