Istnieją dowody świadczące o tym, że cane corso pochodzi od starożytnych rzymskich molosów. Używano ich jako psów bojowych w trakcie wojen oraz na arenach cyrkowych, gdzie występowały w walkach psów. Cane corso służyły także do łowienia zwierzyny. W ojczyźnie, czyli we Włoszech, określano je wówczas mianem: „canis pugnax” (molosso).
Istniały dwa typu molosso: cięższy używany na wojnach do walk oraz lżejszy przeznaczony do polowań na dziki i borsuki oraz pilnowania owiec i bydła. Od wieków cane corso był psem policyjnym i stróżującym. Pierwsze wzmianki pisemne pojawiły się w epoce włoskiego Renesansu. Cane corso był bardzo rozpowszechniony we Włoszech jeszcze po 1945 roku, ale potem populacja poważnie się zmniejszyła. Dopiero w latach 80-tych ubiegłego wieku powstały nowe hodowle. W 1987 roku opracowano pierwszy wzorzec rasy. FCI uznała go w 1996 roku.
- Długość życia:10 - 12 lat
- Wysokość psa w kłębie to: 64 - 68 cm
- Wysokość suki w kłębie to: 60 - 64 cm
- Waga psa: 45 - 50 kg
- Waga suki: 40 - 45 kg
Cane corso to pies średnio - dużej wielkości. Krzepki, mocny, bardzo elegancki o imponującej głowie. Ma proporcjonalną, atletyczną sylwetkę. Psy tej rasy mogą być traktowane jako psy tropiące, stróżujące i obronne. Używane są także w służbach prewencyjnych.
Cane corso, to psy zrównoważone o zdecydowanym charakterze. Budzą respekt swoim wyglądem i posturą. To odważne i posłuszne psy. Dżemie w nich ogromny temperament, reagują zawsze szybko i żywiołowo. Należy pamiętać, że psy tej rasy wymagają odpowiedniego szkolenia oraz wczesnej i dokładnej socjalizacji.
Rasa ta wymaga opanowanego, stanowczego i doświadczonego właściciela. Wychowanie tego psa musi zacząć się już w wieku szczenięcym i powinno polegać na konsekwencji. W przypadku tej rasy, bardzo ważna jest socjalizacja, im więcej nowych rzeczy pozna tym lepiej. Dlatego warto go zabierać ze sobą w skupiska ludzi, pozwalać na zabawę z innymi psami. Podczas szkolenia nie wolno stosować siły i przemocy. Takim postępowaniem możemy doprowadzić, że nasz pies straci pewność siebie. Jego opiekun musi mu poświęcić sporo czasu, aby wyrósł na ułożonego psa. Szkolenie musi być oparte na nagrodach i pochwałach. Cane corso bywa pamiętliwy, pobudliwy i impulsywny. Nieumiejętne szkolenie, lub pozostawienie go samego sobie, może sprawić, że stanie się groźny psem. To idealny stróż swojego domu, jak i jego właścicieli. W stosunku do obcych mu osób, jest nieufny i może być agresywny. Pamiętajcie, że odpowiednio wychowany cane corso będzie idealnym członkiem całej rodziny. Cierpliwy i wyrozumiały w stosunku do dzieci, a także nieugięty i groźny dla intruzów.
Cane corso italiano to psy, które powinny być opanowane, towarzyskie oraz nie powinny przejawiać żadnej agresji i nadpobudliwości. Charakteryzują go doskonale rozwinięte zmysły, dzięki czemu dobrze sprawdza się w sportach kynologicznych, które związane są z tropieniem, a także doskonale poradzi sobie z posłuszeństwem i obroną sportową.
Łatwo adaptuje się do nowych warunków, chociaż najlepiej żyje mu się w dużym domu lub mieszkaniu. W stosunku do ludzi wierny, oddany i towarzyski. Potrzebuje czułości i bliskości ze swoim opiekunem, tylko w taki sposób wytworzy się między nimi więź. Uwielbia przebywanie ze swoją rodziną, chociaż zawsze wybiera sobie jednego opiekuna na przewodnika. Oczekuje do właściciela stałego zainteresowania i źle znosi samotność.
Psy rasy cane corso, dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, pod warunkiem, że są do nich przyzwyczajane od szczeniaka. Decydując się na tę rasę, należy pamiętać, aby zakup pochodził z dobrej i sprawdzonej hodowli. Ze względu na to, że popularnośc tej rasy rośnie, można spotkać psy lękliwe, o słabej psychice, skłonne do agresji. Dlatego przy wyborze szczeniaka trzeba zwracać uwagę na charakter ich rodziców. Bardzo ważna jest pozytywna relacja psa z przewodnikiem.
.webp)
Krótki włos cane corso nie wymaga szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy szczotkować psa w okresie linienia za pomocą gumowej szczotki albo rękawicy. Dla nadania połysku krótkiej szacie psa przetrzyj ją irchową ściereczką. Warto mieć ze sobą zawsze opakowanie chusteczek, gdyż cane corso lubi się ślinić.
Maść:
- czarna
- ołowiana
- łupkowa
- jasno szara
- jasno płowa
- czerwona jelenia
- ciemna i pręgowana
U psów, które mają maść płową lub pręgowaną ich maska nie powinna sięgać powyżej linii oczu. Dopuszcza się białą plamkę na piersi i niewielkie ilości bieli na koćnach palców i grzbiecie nosa.
Sierść jest krótka, lśniąca, bardzo gęsta z lekkim podszerstkiem.
Cane corso to pies bardzo silny i odporny na choroby. Jeśli dbasz o profilaktykę, masz szanse mieć długowiecznego pupila, który zachowa wigor do późnych lat życia. Ze względu na gabaryty, jest podatny na dysplazję stawową oraz wzdęcia i skręt żołądka, entropium, ektropium oraz grudkowe zapalenie trzeciej powieki.
Cane corso nie jest wybredny, ale aby zachował dobre zdrowie, powinien spożywać wysokiej jakości karmę. To pies aktywny i należy zapewnić mu odpowiednie pożywienie. Podawanie temu psu suchej karmy będzie dobrym rozwiązaniem, pod warunkiem, że zostanie ona dobrze wybrana. Wybierając suchą karmę, należy zwrócić przede wszystkim uwagę na jej skład. Nie powinna zawierać zbóż, chemicznych konserwantów oraz znacznej ilości węglowodanów. Natomiast powinna być bogata w dobrego rodzaju białko zwierzęce. Karmę należy zawsze dostosować do wieku psa. Ma to szczególne znaczenie przy karmieniu szczeniaka, gdyż karmy przeznaczone to tego przedziału wiekowego są bogatsze w składniki odżywcze, mikro i makroelementy.
Alternatywą suchej karmy jest Barf. To dieta najbardziej zbliżona do naturalnego pożywienia dzikich przodków naszych pupili. Barf, oparty jest na podawaniu nieprzetworzonego surowego białka zwierzęcego, czyli mięsa, podrobów, mięsnych kości, a także ryb, jaj, warzyw i owoców. Wszystkie te produkty zawierają w swym składzie niezbędne i jak bardzo potrzebne dla organizmu witaminy, kwasy tłuszczowe, aminokwasy i minerały. Zaletą stosowania tej diety jest to, że nie ma w niej sztucznych konserwantów, barwników oraz nie podaje się w tej diecie węglowodanów. Żywienie psa Barfem daje nam pewność, że otrzymuje on wraz z surowym pożywieniem odpowiednią ilość przeciwutleniaczy, bakterii dzięki czemu pięknie i prawidłowo się rozwija. Przy tym sposobie żywienia bardzo ważna jest różnorodność, im więcej różnego rodzaju mięs i podrobów tym mamy większą pewność, że pupil otrzymuje wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Raz do roku warto wykonać psu podstawowe badania, aby sprawdzić czy wszystkie parametry są w normach. Można też podawać, jeżeli jest ku temu potrzeba różnego rodzaju suplementy min. olej z łososia, sproszkowany kryl bogate w omega, algi, drożdże browarnicze, małże nowozelandzkie.
