Dog argentyński to efekt starań hodowcy Antonio Nores Morineza, a następnie jego brata i syna. Jego celem był pies bardzo odważny, o doskonałym węchu i elastyczny, który zaadaptuje się do każdych warunków terenowych. Jednocześnie miał być oddanym towarzyszem człowieka, którego będzie gotów odważnie bronić. Tak powstał dog argentyński. Rasa pojawiła się w Argentynie w latach 30-tych XX wieku. Była wykorzystywana głównie do polowań na dzikie świnie, pumy i jaguary.
Dog argentyński jest psem wszechstronnym, potrafiącym pełnić wiele funkcji. Jego przodkami są głównie waleczne psy z Cordoby, których geny zostały wymieszane m.in. z pointerem, buldogiem angielskim, bokserem, dogiem de Bordeaux, wilczarzem irlandzkim czy bullterrierem. Dog argentyński jest psem odpornym na ból, ale by to sprawdzić oraz wyselekcjonować osobniki zdolne do dalszego rozrodu hodowca stosował drastyczne metody. W jednej klatce umieszczał doga argentyńskiego z pumą lub jaguarem, które miały za zadanie toczyć walkę na śmierć i życie. Jeśli pies przeżył to spotkanie, został wykorzystywany do rozmnażania. Morinezowi zależało na białej szacie wyhodowanego psa, aby widzieć go na polowaniu z daleka oraz szybko móc ocenić odniesione przez niego rany. Myśliwi zawsze nosili ze sobą igły i nici, aby w razie potrzeby założyć psu kilka szwów. Psy były wykorzystywane również do nielegalnych walk psów, które potem zostały mocno ograniczone przez władze. W 1973 roku FCI oficjalnie uznało rasę. Dog argentyński to jedyna rasa z tego kraju.
- Długość życia 10 - 12 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 60 - 68 cm, idealny wzrost 64 - 65 cm,
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 60 - 65 cm, idealny wzrost suki 62 - 64 cm
- Waga psa 40 - 45 kg
- Waga suki 40 - 43 kg
Dog argentyński to pies o pięknej, proporcjonalnej i atletycznej budowie. Dobrze umięśniony, ruchliwy. Patrząc na niego mam wrażenie ogromnej siły, energii i mocy. Jednka jego wyraz jest przyjazny i łagodny. Dogi argentyńskie to psy cieche, prawie nigdy nie szczekają. Ma doskonały węch i spryt. Są to psy nadzwyczaj wylewne, zwinne oraz odważne. Dog argentyński, nigdy nie może być agresywny wobec ludzi. Na tę cechę trzeba zwracać dużą uwagę. Swoja rodzinę obdarza bezwarunkową miłością i oddaniem.
Ten pięknie zbudowany pies, zdecydowanie nie jest rasą dla osób, które po raz pierwszy będą miały psy. Dog argentyński to odważny, pełen temperamentu, lojalny wobec człowieka. Psy o dużym instynkcie myśliwskim, nie nadają się na psy stróżujące, choć potrafią odstraszyć niepożądanych gości. Dog argentyński wymaga wychowania zrównoważonego, pełnego konsekwencji, ale i uczucia. Należy go nagradzać, gdy postępuje dobrze i karać, gdy postępuje źle, ale tylko za pomocą głosu.
Trzymanie doga argentyńskiego w kojcu oraz szkolenie o twardym reżimie prowadzi do wychowania nieprzewidywalnego psa.
Zazwyczaj dogi argentyńskie dobrze odnoszą się do dzieci, ale ze względu na gabaryty i dużą energię czasem ich ruchy w stosunku do najmłodszych mogą być zbyt gwałtowne.
Spacery wokół bloku to dla doga argentyńskiego zdecydowanie za mała aktywność. Dobrze jest zapewnić psu możliwość swobodnego wybiegania się na solidnie ogrodzonym terenie.
Włos doga argentyńskiego jest łatwy w pielęgnacji. Usuwanie martwych i luźnych włosów w okresie linienia przeprowadzaj za pomocą gumowej szczotki. Preferowane jest dla niego miękkie legowisko, aby uniknąć odgnieceń. Regularnie przycinaj pazury, kontroluj stan uszu i zębów psa. Pies nie nadaje się do kojca, ponieważ lubi ciepło i wygodę. Do kąpieli używaj środków hipoalergicznych, gdyż dogi argentyńskie miewają alergie kontaktowe.
Umaszczenie goda argentyńskiego jest jednolicie białe. Dopuszczalne są jedynie pojedyncze lub czarne ciemne znaczenia na głowie, uchu czy wokół oka. Jednak nie może ono zajmować więcej niż 10 % powierzchni głowy. Sierśc jest gładka, średniej długości i jednolita.
Wśród psów tej rasy występuje dziedziczna głuchota. Szczenięta należy kupować wyłącznie od wiarygodnych i uznanych hodowców.
Bardzo istotne jest nieforsowanie szczeniaka w okresie wzrostu. Zaniedbanie tego czasu może skutkować zwyrodnieniami stawów w późniejszym wieku. Dog argentyński, mimo dużej postury, raczej nie cierpi na skręt żołądka. Jak inne białe psy dog argentyński jest narażony na poparzenie słonecznie i alergie.
Ze względu na skłonność do alergii zapewnij psu pożywienie z najwyżej półki. Powinno być całkowicie pozbawione środków konserwujących czy barwników. Decydując się na karmienie tej rasy sucha karmą najlepiej wybieraj taką, w której będzie jeden lub dwa rodzaje mięsa. Jeżeli zauważysz, że pies zaczyna się intensywnie drapać, prościej będzie wyeliminować dany allergen. Uważaj również na ryby, które także mocno alergizują zwłaszcza łosoś. Olej z łososia można zastąpić sproszkowanym krylem.
Idealna dieta dla tej rasy to Barf. Dieta ta oparta jest na surowym mięsie, chrzęstnych kościach, surowych podrobach, bez dodatku ryżu, makaronu czy kasz. Warto pamiętać, aby w posiłkach, które sami będziemy przygotowywać dodawać odpowiednie suplementy np preparaty, które wpływają prawidłowo na rozwój chrząstek stawowych. Natomiast przed podaniem preparatów wapniowych należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.
