Look4dog.com

Pies pasterski z Bukowiny

Pies pasterski z Bukowiny (Ciobanesc Romanesc de Bucovina) to rasa pierwotna, która od wieków rozwijała się w rejonie Karpat w Rumunii i Serbii oraz w regionach Bułgarii, na południe od Dunaju. Jej historia nie jest dokładnie znana, ale wiadomo że szczególne zasługi dla jej rozwoju położyli hodowcy z północno-wschodniej Rumunii (Bukowina) i Serbii. W tym rejonie od czasów niepamiętnych wypasano owce. 

W żyłach pasterskiego psa z Bukowiny płynie krew Tornjaka, Karachana, Akbasha, owczarka anatolijskiego oraz innych ras bałkańskich. Pies pasterski z Bukowin służył do pilnowania zwierząt wypasających się na pastwiskach oraz pilnowania dobytku przed wilkami, rysiami, a nawet niedźwiedziami.

  • Długość życia: 11 - 14 lat
  • Wysokość psa w kłębie wynosi: 68 - 78 cm idealny wzrost 71 - 75 cm
  • Wysokość suki w kłębie wynosi: 64 - 72 cm idealny wzrosy 66 - 68 cm
  • Waga: 32 - 41 kg

Pies pasterski z Bukowiny - charakter

Psy pasterskie z Bukowiny są psami dumnymi, imponującymi, a także wyniosłymi. Pies tej rasy jest doskonałym i odważnym obrońcą swojego stada. Szczeka bardzo donośnie, a obecność intruza sygnalizuje niskim głosem.

Pies pasterski z Bukowiny ma spokojny i zrównoważony charakter. Szybko przywiązuje się do rodziny i jest bardzo lojalnym i oddanym przyjacielem. Dobrze czuje się w towarzystwie najmłodszych, wobec których jest cierpliwy i łagodny. W stosunku do nieznajomych może się wydawać powolny, ale kiedy trzeba, będzie bronił swoich bliskich. To pies, który nie wykazuje agresji bez potrzeby.

Pies pasterski z Bukowiny jest czujnym i spostrzegawczym stróżem. Głośno szczeka, ale tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Jest bardzo odporny na wszystkie warunki pogodowe i  przez cały rok może przebywać na zewnątrz w dobrze ocieplonej budzie. Pies pasterski z Bukowiny lubi przebywanie na łonie natury oraz przechadzki z właścicielem, ale nie należy do aktywnych ras. Woli spokojnie obserwować okolice.Psa tej rasy należy wcześnie socjalizować. Potrzebuje osoby konsekwentnej i wyrozumiałej, która będzie potrafiła wychować nieco niezależnego i samodzielnego, ale bardzo inteligentnego psa.

Pies pasterski z Bukowiny

Pies pasterski z Bukowiny - pielęgnacja

Pielęgnacja psa tej rasy nie jest czasochłonna. Wystarczy go raz w tygodniu porządnie wyczesać. Po powrocie ze spaceru dobrze jest sprawdzić czy w sierści nie zaplątały się liście lub małe gałązki, które pozostawione przez dłuższy czas mogą podrażniać skórę. Warto również regularnie zaglądać do uszy, ponieważ są mocno owłosione i klapnięte często dochodzi w nich do infekcji. 

Pies pasterski z Bukowiny - umaszczenie

  • klasyczna -  podstawowa czysto biała lub beżowo biała, a łaty w kolorze szarym, czarnym lub czarnym rdzawym pobłyskiem
  • jednolita - czysto biała, beżowo biała, barwy popiołu lub czarna

Sierść na głowie, łapach i tułowiu jest obfita i ma długość 6 - 9 cm. Prosta, szorstka i mocno przylegająca. Krótki podszerstek jest gęsty, obfity i jaśniejszy od okrywy włosowej. Z przednich łap zwisają frędzle, a na udach ma wyraźnie zaznaczone portki. Ogn również jest obficie owłosiony.

 

Pies pasterski z Bukowiny - choroby

Rasa ta zaliczana jest ogólnie do ras zdrowych i wytrzymałych. Ponieważ są to psy duże, a wieku szczenięcym szybko rosną, ważne jest aby ich aktywność ruchowa nie była duża. Pojawiały się przypadki dysplazji stawów biodrowych.

Pies pasterski z Bukowiny - żywienie

Pies pasterski z Bukowiny nie jest wymagający w temacie żywienia. Zadowoli się każdym jedzeniem, jakie mu podasz. Jednak lepiej nie iść na łatwiznę i wybrać dobrą i dobrze zbilansowaną suchą karmę, która zaspokoi wszystkie jego potrzeby. Zwłaszcza kiedy rośnie, muszą mu być dostarczone wszystkie składniki odżywcze, dzięki którym będzie pięknie się rozwijał. Dobrym rozwiązaniem będzie także wprowadzenie diety Barf. W tym przypadku trzeba się troszkę napracować, w porównaniu do podania suchej karmy. Dieta Barf polega na żywieniu psa surowym mięsem, podrobami, warzywami. Nie dodajemy do tego wypełniaczy węglowodanowych, bo są one psu niepotrzebne. Warto pupilowi wykonywać też profilaktycznie morfologię, dzięki której dowiemy się, czy jego dietę należy uzupełnić dodatkowymi suplementami. 

Ta strona używa plików cookie i innych podobnych technologii. Korzystanie z niej bez zmiany ustawień dotyczących
cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Więcej informacji można znaleźć w Polityce prywatności.