Bergamasco, inaczej owczarek z Bergamo, przybył z północy Włoch, gdzie hodowany był tylko na wsi. Znany jest także pod nazwą „pies z Alp”, który dzięki swojej pasterskiej naturze pomagał wieśniakom pilnować owiec i bydła. Nie tylko potrafił dobrze upilnować stada i je zagonić, ale także nad nim czuwał i je chronił.
Pies ma sylwetkę typowego psa pasterskiego. Nie jest szczególnie duży, lecz jego grube, filcowane włosie powoduje takie wrażenie. Wysokość idealna dla psa to 60cm, dla suk 56 cm. Normalna waga samca to około 32 - 38 kg, a suki 26 - 32 kg.
Zadaniem bergamasco jest przepędzanie i obrona stada. To czujny, skoncentrowany i zrównoważony pies. Łatwo się uczy, a jego zdecydowanie w połączeniu z rozwagą i cierpliwością czynią z niego doskonałego psa stróżującego i do towarzystwa. Z powodzeniem wykona najrozmaitsze zadania. Jest mocno przywiązany do człowieka.
Bergamasco jest raczej nieufny wobec obcych i trzeba go przyzwyczaić do wizyt osób spoza domu. Jest świetnym stróżem, jednak zwykle nie atakuje ludzi, odstrasza ich głośnym szczekaniem i postawą. Pies tej rasy jest bardzo łagodny i wrażliwy, idealnie nada się dla rodzin z małymi dziećmi jako psia niania, gdyż niełatwo go zestresować i wyprowadzić z równowagi. Miłość do dzieci jest wręcz wpisana w jego charakter i geny. Swoim młodszym opiekunom pozwalaja na wszystko. Nie przeszkadza im ciągnięcie za sierść, wkładanie rączki do psyka, czy nawet siadanie na nich. Toleruje inne zwierzęta w domu, co jest wielką zaletą - dogada się z innym psem, a nawet z kotem.
Bergamasco cechuje także odwaga i pewność siebie. Niestety jest to rasa dość niezależna i wymaga bardzo konsekwentnego wychowania. Upartość i duma to jedne z jego niewielu wad, jednak przy odpowiednim postępowaniu Bergamasco wyrośnie na naprawde odpowiedzialnego i posłusznego psa.
Podobnie jak większość psów pasterskich uwielbia pracować i dużo się ruszać, dlatego też należy zapewnić swojemu pupilowi wiele zajęć fizycznych, by się nie rozleniwił. Ponadto Bergamasco jest niezwykle skory do pomocy swojemu właścicielowi.
Zwierzę nadaje się dla większości ludzi, jeśli tylko ma się świadomość wszystkich odpowiedzialności, jakie czekają po zakupie psa. To naprawdę świetny kompan i przyjaciel człowieka.
Bergamasco
- Sierść
Kupując owczarka z Bergamo należy mieć na uwadze, że wymaga on częstego opłukiwania z brudu ciepłą wodą. Robi się to małą ilością rozcieńczonego szamponu, ściskając filce. Należy mieć na uwadze długi czas suszenia szaty. Psa nie można normalnie kąpać ze względu na filcowaną sierść (która swoją drogą nie wymaga szczególnej pielęgnacji), układającą się samoczynnie w dredy.
Jeśli ma to być pupil wystawowy, powinno się go czesać tylko od ogona do łopatek. Jeżeli nie ma się zamiaru zwierzęcia zabierać na wystawy, można włosie strzyc i rozczesywać całe, by uniknąć zabrudzeń i ułatwić pielęgnację. Psu należy także usuwać włosie z rejonów między opuszkami, ponieważ przeszkadza mu to w poruszaniu się.
Wraz z wiekiem i porami roku następuje zmiana odcienia umaszczenia, nie jest to powód do niepokoju. Dzięki swojej sierści pies jest odporny na zmiany pogody i ciężkie warunki atmosferyczne, a także obrażenia fizyczne.
- Uszy
Narządy słuchu zwierzęcia powinno się mieć pod kontrolą, ponieważ są gęsto owłosione i w połowie opadnięte. Dość łatwo może dojść do stanu zapalnego. Zaleca się zwykłe mycie uszu palcem owiniętym watą lub specjalnym płynem.
- Oczy
Bergamasco ma duże, owalne oczy oraz gęste, długie rzęsy. Tak jak każdemu psu, należy regularnie przecierać okolice oczu solą fizjologiczną lub specjalnym preparatem, by nie zebrała się w nich wydzielina ropna. By ułatwić życie pupilowi, powinno się mu przycinać włosie znajdujące się nad narządami wzroku.
- Pazury
Bergamasco raczej nie jest psem miastowym, więc głównie porusza się po trawie i ziemi. Z tego powodu należy mu przycinać pazury dość regularnie.
Bergamasco - pielęgnacja. Zdjęcie hodowla Polskie Kudłacze FCI
Bergamasco może być umaszczenia:
- różnych odcieni szarości,
- mieszanki czarnego z szarym,
- czarnego,
- mieszanki szarego z czerwonobrązowym
Dopuszczalne są odcienie beżowe i płowe. Natomiast niedopuszczalna jest maść biała, a białe znaczenia tolerowane o ile nie przekraczają 1/5 powierzchni.
Sierść jest nadzwyczaj obfita, bardzo długa. Włos szorstki, kozi, zwłaszcza na przedniej części ciała. Od połowy klatki piersiowej na całej tylnej części tułowia, i na wszystkich kończynach, sierść - w zależności od wieku - albo tworzy, albo już utworzyła opadające wstęgi. Włos na głowie nie jest tak szorstki i przykrywa oczy. Na zadzie i kończynach tylnych gęste wstęgi pokrywają całą powierzchnię. Podszerstek krótki i gęsty, tak, że skóra jest niewidoczna, i tłusty w dotyku.
Z reguły psy Bergamasco są zdrowe, nie wyszczególniono chorób typowych dla tej rasy.
Bergamasco nie jest psem specjalnie wymagającym pod względem żywienia. Ma dobry apetyt i szybko spala przyswojoną energię, dlatego też wymaga diety, która zaspokoi jego potrzeby. Należy pamiętać, że wszelkie nieprawidłowości w diecie mogą doprowadzić do pogorszenia się jego stanu zdrowia co przełoży się na jego prawidłowy rozwój zwłaszcza w wieku szczenięcym.
Decydując się na karmienie suchą karmą kupujmy tą bez dodatków zbóż, z większą zawartością mięsa w składzie. Bardzo dobrym rozwiązaniem będzie również dieta Barf, która opiera się na surowym mięsie, chrzęstnych kościach, surowych podrobach, bez dodatku ryżu, makaronu czy kasz. Warto pamiętać, aby w posiłkach, które sami będziemy przygotowywać dodawać odpowiednie suplementy np. preparaty, które wpływają prawidłowo na rozwój chrząstek stawowych oraz algi, drożdże browarnicze czy olej z łososia. Przed podaniem preparatów wapniowych należy skonsultować się jednak lekarzem weterynarii, oraz zrobić podstawową morfologię, w przeciwnym razie nieświadomie możemy psu zaszkodzić.