Owczarek holenderski

Owczarek holenderski to pies oddany i godny zaufania. Zawsze czujny, aktywny i niezależny. Cechuje go wytrwałość i inteligencja. Jest karmy z temperamentem prawdziwego owczarka. Pracuje chętnie z właścicielem ale i samodzielnie potrafi radzić sobie z rozmaitymi zadaniami. To średniej wielkości pies, proporcjonalny o dobrze umięśnionej, mocnej i harmonijnej budowie.

Owczarek ten nadaje się do wszelkiego rodzaju sportów: biegania, pływania, agility. Świetnie odnajdzie się u boku sportowca. Najlepszą osobą do wychowywania tego psa będzie ktoś konsekwentny, lecz nie za ostry. Odmiana długowłosa holendra potrafi być nadmiernie wrażliwa, nie znosi krzyku, agresji i stresu. Będzie się czuła najswobodniej w rodzinie spokojnej. Owczarek holenderski to pies, którego na którego można się zdecydować posiadając małe dzieci. Nie zrobią im krzywdy, będą wobec nich bardzo opiekuńcze i delikatne. Możemy ich spokojnie zostawić z pociechą bez obaw, że stanie się coś złego. Zarówno jak do dzieci, piesek jest pokojowo nastawiony do innych zwierząt w domu, toleruje każde, potrafi się z nimi nawet zaprzyjaźnić.

Holender wymaga wczesnej socjalizacji, jest nieufny wobec obcych i dla naszych znajomych mógłby stanowić zagrożenie. Jednak po starannej socjalizacji nie musimy się martwić, że kogoś ugryzie. Co nie oznacza, że wyzbędzie się swojej natury stróża. Dalej będzie spełniał swoją rolę i ostrzegał nas o każdym niebezpieczeństwie i w razie ostateczności obroni każdego członka rodziny. Można trzymać go w mieszkaniu, ale tylko pod warunkiem zapewnienia mu odpowiedniej ilości aktywności zarówno fizycznej jak i umysłowej. Warto poświęcić czas na zabawy z pupilem, zadbamy wtedy nie tylko o niego, ale również o siebie i swoją kondycję. Owczarek ten wykorzystywany jest także np. w policji. Jest bardzo oddany pracy i wykonuje ją bardzo starannie. Odmiana długowłosa słabiej sprawdza się przy próbach pracy. Jest to rasa, która ciężko znosi samotność, dlatego zawsze powinien być w domu ktoś, kto okaże choć odrobinę uwagi pieskowi i komu holender będzie mógł okazać swoje uczucia.

Owczarek holenderski - charakter

• Sierść

Holender jest bardzo przyjemny w pielęgnacji, zabiera ona naprawdę niewiele czasu. Wystarczy jego sierść raz na tydzień wyszczotkować. Odmiana długowłosa obficie linieje dwa razy w roku, także wtedy należy poświęcić na jej czesanie zdecydowanie więcej czasu, przynajmniej raz dziennie. Kąpiele zaleca się urządzać głównie w razie nagłej potrzeby. 

• Oczy

Oczy holendra warto mieć pod stałą kontrolą, gdyż mogą wystąpić u tej rasy choroby oczu. Zdarza się to jednak naprawdę sporadycznie. Oczywiście nie można zapominać o regularnym usuwaniu śpiochów z kącików oczu pieska. 

• Uszy

By zabezpieczyć pupila przed stanem zapalnym uszy, należy je systematycznie doglądać i w razie potrzeba zwrócić się do lekarza weterynarii.

• Pazury

Pazury psa mieszkającego w mieście ścierają się szybciej, ponieważ porusza się on po twardych powierzchniach. Natomiast jeśli trzyma się owczarka na wsi, powinno się o nie zadbać i regularnie wykonywać zabieg ich przycinania.

• pręgowane na złotym tle, od jasnopiaskowego do kasztanowego
• srebrna wyraźna na całym ciele
• czarna maska

Nieporządane są bardzo gęste pręgowania.

Wyróżnia się trzy odmiany sierści: krótką, długą i szorstką.

Sierść krótka: na całym ciele dość twarda, nie za krótka, z wełnistym podszerstkiem. Wyraźny kołnierz na szyi, portki i szczotka na ogonie.

Długa: na całym ciele długa, prosta i przylegająca, w dotyku szorstka, bez fal czy loków, z wełnistym podszerstkiem. Na głowie, uszach, łapach i tylnych nogach poniżej stawu skokowego krótka i gęsta. Na tylnych krawędziach nóg przednich wyraźne frędzle, coraz krótsze ku dołowi. Ogon obficie i równomiernie owłosiony. Na uszach włos nie powinien być długi.

Szorstka: na całym ciele gęsta, twarda, szorstka i zmierzwiona, z gęstym, wełnistym podszerstkiem na całym ciele z wyjątkiem głowy, powinna być zwarta. Wargi porośnięte dłuższym, nastroszonym włosem, tworzącym wąsy i brodę. Brwi twarde i krzaczaste, rozdzielone, wyraźne, ale nie za długie. Sierść na czaszce i policzkach krótsza, nadaje głowie kanciasty wygląd. Ogon mocno owłosiony. Pożądane wyraźne portki. Pręgowanie na włosie okrywowym nie tak wyraźne, jak u psów krótkowłosych i długowłosych.

Owczarka holenderskiego uznaje się za rasę niezwykle zdrową i wytrzymałą. Zdarzyć się może, że wystąpi u psa dysplazja stawów lub choroby oczu, dlatego przez zakupem powinno się sprawdzić hodowlę i upewnić, że nie zagrażają one naszemu przyszłemu pupilowi.

Na całe szczęście, owczarek holenderski to rasa, która nie wybrzydza przy posiłku. Zje wszystko chętnie i ze smakiem, bez względu na to czy jest to karma sucha, mokra czy jedzenie przygotowane przez nas w domu oparte na surowym mięsie.  Karmiąc psa, powinniśmy mieć na uwadze jego wymagania żywieniowe pod względem wzrostu oraz wieku. Praktycznie żaden pies nie pogardzi surowym posiłkiem. Tak samo jest w przypadku Holendra. To dieta Barf, Ta dieta jest najbardziej zbliżona do naturalnego żywienia dzikich przodków naszego przyjaciela. Opiera się na podawaniu tylko i wyłącznie nieprzetworzonych produktów pochodzących od zwierząt: surowe mięso, surowe podroby, mięsne kości, a nie gołe gnaty oraz ryby, jaja, warzywa i owoce. Surowe produkty to bomba witaminowa, łatwo przyswajalna przez psa. Żywiąc psa w ten sposób mamy pewność, że dostaje to co najlepsze.

Starajmy się, aby ta dieta była różnorodna. Im więcej różnych gatunków mięs i podrobów tym dieta jest bardziej urozmaicona, co wpływa pozytywnie na stan zdrowia czworonożnego przyjaciela. Warzywa i owoce będące małym procentem dostarczą psu błonnik i niewielkie ilości zdrowych węglowodanów. Dobrym rozwiązaniem jest też sucha karma, pod warunkiem, że wybierzemy ją z głową. Czytajmy składy to bardzo ważne. Sucha karma nie powinna zawierać sztucznych konserwantów, barwników, zbóż, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Natomiast jej skład powinien być bogaty w suszone lub świeże mięso.

Owczarek holenderski hodowle