Basset gaskoński wywodzi się bezpośrednio ze starej rasy Grand Bleu de Gascogne, której wizerunki zostały uwiecznione już na XII-wiecznych grafikach, skrzyżowanej z Saintongeois Basset. Według innej wersji kynologów basset gaskoński to naturalna mutacja rasy Grand Bleu de Gascogne powstała w selektywnej hodowli mającej na celu uzyskanie psa o krótszych łapach.Podobnie jak inne rasy gończe, ojczyzną basseta gaskońskiego jest Francja, a miejscem pierwszej hodowli rejon Gaskonia, zlokalizowana w południowo-zachodniej części kraju.
Bassety gaskońskie pomagały myśliwym w konnych polowaniach na dziki, wilki i jelenie. Przed Rewolucją Francuską rozrywka ta była zarezerwowana dla szlachty. Dopiero w latach 90-tych XVIII wieku stała się formą spędzania wolnego czasu przez mieszczan, którzy polowali pieszo i potrzebowali niezbyt szybkiego, ale wytrwałego psa z wysokim instynktem łowieckim. Na początku XIX wieku rasa Basset bleu de Gascogne niemal wyginęła wskutek spadku popularności polowań, jednak została reaktywowana przez Alaina Bourbona. Obecnie basset gaskoński to jedna z sześciu odmian bassetów uznanych przez FCI.
Rasa odrodziła się pod koniec XIX wieku pod wpływem psiarni zachodnich. Od tej pory ulegała ciągłym przemianom, zarówno w zakresie niezbędnych poprawek budowy, jak i podtrzymania cech psa, określanego mianem „gończy południowy”.
- Wysokość w kłębie: 34 - 38 cm
Basset gaskoński to pies używany do polowania z bronią palną, czasami jako pies gończy, zarówno pojedynczo jak i w sforze. Najczęściej poluje się z nim na króliki i zające. Bardzo typowy basset, którego wygląd przypomina dużego gończego gaskońskiego, od którego pochodzi. Dość korpulentny, ale niezbyt ciężki.
Basset to pies przyjacielski, towarzyski, wesoły, o łagodnej naturze. Jego głośne i dźwięczne szczekanie oznajmia o pojawieniu się w pobliżu przyjaciół rodziny oraz obcych. Jest to rasa dość uparta, ale nie oznacza to, że basseta gaskońskiego nie da się wyszkolić. Jeśli uwzględnisz jego charakter i nie zmuszasz do zbyt szybkiego tempa przyswajania wiedzy, zyskasz świetnego towarzysza. Jako że we Francji bassety gaskońskie trzymane są w sforach, dobrze radzą sobie w towarzystwie innych psów. Przyzwyczajaj je do innych domowników, jak dzieci i koty od najwcześniejszych lat, aby uniknąć potencjalnych konfliktów. Basset gaskoński lubi długie spacery. Uważaj, aby nie zerwał się ze smyczy w poszukiwaniu ciekawego zapachu leśnej zwierzyny.
Umaszczenie basseta gaskońskiego jest w całości cętkowane czarno-białe, co nadaje maści odcień łupkowo-szary, bez łat lub z różnej wielkości czarnymi łatami. Dwie czarne łaty zwykle znajdują się po obu stronach głowy, obejmując uszy, otaczając oczy i sięgając do policzków. Nie łączą się one na wierzchołku czaszki, pozostawiając białą strzałkę, pośrodku której często znajduje się niewielka, czarna owalna łatka, typowa dla rasy. Mniej lub bardziej jaskrawe podpalania znajdują się nad łukiem brwiowym, (pies „czterooki”). Podpalania znajdują się też na policzkach, na falach, na wewnętrznej stronie uszu, na kończynach i pod ogonem.
Krótka i bardzo gęsta sierść basseta gaskońskiego wymaga czyszczenia gumową rękawicą w celu usunięcia luźnych włosów. Jest to dość istotne w cieplejsze dni, gdy temperatura przekracza 15 stopni Celsjusza. Ostrożnie skróć pazury pupila za pomocą specjalistycznych cążek oraz oczyść uszy preparatami zalecanymi przez weterynarza.
Ze względu na anatomię basset gaskoński jest zagrożony schorzeniami i urazami kręgosłupa. Unikaj forsownych skoków przez przeszkody. Dynamiczne spacery i bieganie to wystarczająca forma aktywności. Długie i luźno zwisające uszy mają tendencje do infekcji. Ze względu na brak podszerstka z pupilem nie należy długo spacerować zimą, kiedy temperatura spada 15 stopni poniżej zera. Zimą stosuj preparaty zabezpieczające łapy przed odmrożeniem.
Ze względu na charakterystyczną sylwetkę oraz skłonność do wzdęć psa nie należy przekarmiać. Porcję dzienną podziel na dwa mniejsze posiłki i serwuj je o stałych porach. Posiłki podawaj mu po odpoczynku po spacerze - nigdy przed wyjściem na zewnątrz, ani bezpośrednio po powrocie. Przekąski zarezerwuj jedynie na okoliczności spacerów i zabaw. Postaw na dobrej jakości mięso i ryby oraz dodawaj do posiłków wartościowe tłuszcze, np. olej lniany.