Historia foxhounda sięga XIII wieku, kiedy w Anglii ustaliła się tradycja polowania na lisy. Prawdopodobnie jego rodowód obejmuje wymarłego dziś psa świętego Huberta (również przodka bloodhounda) oraz talbot hounda razem z terierem, buldogiem i chartem.
W latach 70-tych XVIII wieku foxhound angielski przyczynił się do powstania odrębnej rasy, foxhounda amerykańskiego. Ważną rolę w wyhodowaniu drugiej odmiany odegrał prezydent George Washington, kojarząc francuskie psy gończe ze swoją zgrają angielskich foxhoundów. Późniejsze krzyżówki z wybranymi irlandzkimi psami gończymi, mające na celu uzyskanie amerykańskiej szybszej odmiany, stopniowo uszlachetniły tę rasę.
Foxhound angielski jest cięższy, ma szerszą pierś oraz krótsze uszy niż jego amerykański kuzyn. W USA przedstawicieli tej rasy używa się do polowań, ale można je spotkać także na wystawach dla psów.
- Długość życia ok. 12 lat
- Wysokość w kłębie wynosi: 58 - 64 cm
- Waga 29 - 34 kg
Pies mocny, o wyważonych proporcjach. Wytrzymały i wytrwały, „urodzony myśliwy”. Przyjacielski i nie agresywny.
Foxhoundy angielskie to energiczne, przyjazne i nie zawsze posłuszne psy. Bywają czasem niezależne i uparte. Wymagają konsekwentnego szkolenia i nauki posłuszeństwa już od szczeniaka. Rasa ta nie jest odpowiednia, aby mieszkała w bloku. Ten piękny pies ma mnóstwo energii, dlatego powinien ją rozładować w trakcie aktywnych spacerów lub w czasie treningów. Foxhound angielski będzie idealnym towarzyszem w czasie, kiedy jego właściciel będzie biegał lub jeździł na rowerze. Uwielbia on bowiem długie leśne spacery.
Dla foxhounda las to naturalny teren, w którym czuje się najlepiej. Jeśli nie ma możliwości wybiegania się i węszenia, wykazuje zachowania destrukcyjne.
Foxhoundowi należy regularnie przycinać pazury, pod warunkiem, że sam w trakcie spacerów ich nie ściera. Bardzo ważna jest systematyczna kontrola uszu oraz jego uzębienia. Psy tej rasy tracą sporą ilość sierści, dlatego trzeba ją czesać raz w tygodniu za pomocą gumowej rękawicy. Regularne czesanie eliminuje ryzyko chorób skórnych. Zaleca się też kąpać psa np. raz w miesiącu.
Szata foxhounda jest lśniąca i zwarta, o średniej długości. Dopuszczalne umaszczenie to trikolor:
- biel
- czerń
- odcienie rudości lub brązu
Każdy dopuszczalny kolor i znaczenia psa gończego .
Rasa jest generalnie zdrowa. Ze względu na duże gabaryty i intensywną aktywność, mogą się pojawić kontuzje, urazy i dysplazja stawów łokciowych lub biodrowych. Długie i zwisające, słabo wentylowane uszy zapadają na infekcji. Zdarzaja się także choroby nerek.
Każdy pies zwłaszcza taki, który należy do ras bardzo aktywnych powinien jeść karmę wysokiej jakości. W przypadku Foxhounda angielskiego bardzo dobrze sprawdzi się dieta Barf, która ma szereg zalet:
- znamy pochodzenie i skład pożywienia, dzięki czemu jeżeli pojawią się objawy alergii łatwo wyeliminować alergen
- w diecie tej nie ma ulepszaczy smaku i żadnych dodatków chemicznych
- nie występują zboża
- produkty w diecie Barf są surowe, dzięki czemu zachowują w sobie bogactwo witamin z grupy B i A
- składniki tej diety są zdecydowanie lepiej trawione niż gotowa sucha karma