Przodkami gończego francuskiego są angielski foxhound, Blue de Gascogne oraz Grand Saintongeois.
Rasa jest stosunkowo nowa, ponieważ powstała we Francji na początku XX wieku. Pierwszy hodowca, Henri de Falandre marzył o psie o maksymalnej mocy i wytrzymałości podczas polowań. Udało mu się to zrealizować, ponieważ gończy francuski cechuje się olbrzymią odwagą, siłą i odpornością. Sprawdza się podczas polowania na grubą zwierzynę, jak dziki i jelenie. Jego głęboki, gardłowy głos, zwinność i szybki bieg to kolejne cenione cechy.
Ten poruszający się z ogromną gracją pies praktycznie nie wykazuje zmęczenia, nawet podczas wielogodzinnego polowania.
Gończy francuski trójkolorowy, jest to jeden z najpopularniejszych psów myśliwskich w swoim kraju. Chociaż uzyskał oficjalne uznanie przez FCI w 1957 roku, nie jest uznawany przez główne kluby hodowlane, które twierdzą, że stary gończy francuski wyginął dawno temu.
Istnieją trzy odmiany rasy gończy francuski: biało-czarny, biało- pomarańczowy oraz trójkolorowy. Wszystkie pochodzą od starych francuskich ras, a to co odróżnia je od siebie nawzajem, to kolor umaszczenia oraz kilka cech wyglądu zewnętrznego.
Każda z nich to wysoki, dystyngowany, a zarazem mocno i harmonijnie zbudowany pies o umięśnionej sylwetce.
- Wysokość w kłębie psa 62 - 72 cm,
- Wysokośc w kłębie suki 60 - 68 cm
Gończy francuski trójkolorowy to łagodny pies. Ponieważ od lat żył w sforach, chętnie współpracuje z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Jest bezkonfliktowy, pracowity i bystry. Ustala hierarchię między poszczególnymi członkami stada. Z innymi psami dogaduje się bez większych problemów. Również z dziećmi potrafi złapać kontakt w trakcie zabawy. Jest w stosunku do nich cierpliwy i łagodny. Pamiętaj jednak, że jako szczeniak i dorastający pies może być bardziej niesforny, dlatego kontroluj jego zabawy ze swoimi pociechami.
Z psem tej rasy warto wybrać się na zajęcia z podstaw posłuszeństwa. Gończy bardzo pilnuje swojego terytorium, jeżeli coś go zaniepokoi, od razu da znać swojemu właścicielowi. Jednak jest to pies, który z merdającym ogonkiem przywita osoby za płotem. Kiedy wybieracie się na spacer po lesie, lepiej aby był prowadzony na długiej lince niż z niej spuszczony. Nie zapominaj, że jest to pies myśliwski, kiedy poczuje interesujący go zapach nie zawaha się za nim pobiec.
Bardzo dobrym rozwiązaniem, aby pies pozbył się nadmiaru energii jaka w nim drzemie, jest wybieg dla psa, na którym może poszaleć z innymi psami.
Gończy francuski trójkolorowy może mieć jedno umaszczenie weł∂ug wzorca FCI:
- trójkolorowe, z płaszczem bardziej lub mniej rozległym
Podpalania są pożądane ceglaste lub miedziane. Czarne podpalanie występuje na policzkach i faflach. Kolor wilczasty jest dopuszczalny.
Gończy francuski trójkolorowy potrzebuje okazjonalnego czesania. Zaopatrz się w szczotkę o twardym włosiu lub szorstką rękawicę. Po każdym spacerze sprawdź, czy w uszach psa nie zgromadziły się zanieczyszczenia i usuń je delikatnie profesjonalnym preparatem lub ściereczką do czyszczenia uszu.
Gończy francuski trójkolorowy jest rasą zdrową i silną. Jak większość psów myśliwskich może cierpieć na nawracające infekcje uszu, które wynikają z nieodpowiedniej higieny, a także choroby stawów, wynikające z przesadnej aktywności czy niezaleczonych urazów z przeszłości.
Gończy francuski to pies, który zje wszystko co znajdzie w misce. Mieszanie pokarmów np. suchą karmę z mięsem nie jest dobrym pomysłem, ponieważ może to skutkować pojawieniem się biegunek. Najlepiej jeżeli od razu zdecydujesz się na jeden sposób karmienia. Na rynku jest bardzo dużo suchych i mokrych karm z przywzoitym składem. Omijaj karmy ze zbożami, mączkami kostnymi czy też poubojowymi produktami zwierzęcymi. Bardzo dobrym rozwiązaniem będzie też żywienie psa Barfem. Dieta barf oparta jest na podawaniu produktów surowych: mięsa, mięsnych kości, chrzęści, podrobów z dodatkiem warzyw i owoców. Jeżeli jest ku temu potrzeba, warto do takich posiłków dodawać odpowiednie suplementy.