Przodkiem dużego, silnie zbudowanego brytyjskiego otterhounda był prawdopodobnie griffon vendeen oraz, wymarły już, szorstkowłosy griffon de bresse. Według brytyjskiego Otterhound Clubu, znaczna liczba tych psów została sprowadzona do Wielkiej Brytanii przed rokiem 1870. Nieco później książę le Couteuiz de Canteleu wysłał własną sforę gryfonów do Richarda Carnaby Forstera, który z kolei podarował je swojej pasierbicy, lady Mary Hamilton.
Otterhound został mianowany psem na wydry. Potrafił bezbłędnie płynąć pod prąd, podążając za pomocą doskonałego węchu śladem wydry (szlakiem bąbelków powietrza, jakie zostają na wodzie). Otterhoundy idealnie tropiły ranną zwierzynę także na lądzie. Gdy pod koniec lat 70-tych wydra znalazła się pod ochroną i zakazano na nią polowań, w angielskiej krainie jezior, Lake District, utworzono Klub Otterhounda. Jego celem jest zapewnienie przetrwania rasy. Od tego czasu otterhound stał się popularnym bywalcem wystaw psów po obu stronach Oceanu Atlantyckiego.
- Długość życia 10 - 13 lat
- Wysokość w kłębie psa 69 cm
- Wysokość suki w kłębie 61cm
Otterhound to duży i silny pies. początkowo był używany do całodniowych polowań w wodzie. To pies, który wyśmienicie tropi. Są to psy bardzo zrównoważone i miłe. Nie powinny być agresywne i nerwowe.
Są to psy przyjacielskie, inteligentne, uczuciowe. Bardzo lubią ludzi, starsze dzieci, które potrafią się zachować w ich towarzystwie i nie dokuczają mu. Otterhoundy bywają niesforne i dosyć uparte. Choć nie należą do posłusznych psów, nie przeszkadza to w osiągnięciu dobrych wyników w zakresie podstawowego szkolenia. Najlepsze rezultaty daje podejście delikatne i konsekwentne. Bardzo trafnie opisuje to żartobliwe określenie znawców rasy, że „trening odbywa się z użyciem żelaznej pięści w aksamitnej rękawiczce”. Jeśli otterhound zażywa wystarczająco dużo ruchu, zachowuje się spokojnie.
Jeśli nie nauczysz go posłuszeństwa oraz karności, pozostawiony sam sobie może powodować szkody w domu. Otterhound ma skłonności do zapomnienia o całym świecie, gdy tylko wyczuje interesujący go zapach. Dlatego powinien biegać bez smyczy jedynie w kontrolowanych i bezpiecznych miejscach. Sprawdź też, czy teren, na którym aktualnie przebywasz jest dokładnie ogrodzony. Otterhound posiada donośny głos, słyszalny z dużej odległości. Z tego powodu odradza się trzymanie go w bloku. Tak jak inne rasy psów o grubej szacie, otterhound może spać w budzie na zewnątrz, ale w domu również będzie się czuł dobrze. Przynajmniej jeden spacer w ciągu dnia powinien być dłuższy. Jeżeli masz okazję, regularnie zabieraj psa w okolicę rzeki lub jeziora, ponieważ pływanie, aportowanie i inne zabawy w wodzie to jego żywioł.
Sierść otterhounda, zgodnie ze standardem rasy, powinna prezentować się naturalnie. Z tego względu nie powinno się go czesać częściej niż raz w tygodniu. Strzyżenie psa nie jest wskazane z tej samej przyczyny. W razie potrzeby, np. zabrudzenia sierści po pływaniu w bagnistym zbiorniku, możesz wykąpać swojego pupila.
Otterhound powinien mieć jedno z poniższych umaszczeń:
- jednobarwne
- piaskowe
- szare
- czerwone
- pszeniczne
- błękitne
Psy, które są białe mogą mieć niewielkie znaczenia cytrynowe, błękitne oraz borsucze. Natomiast czarne podpalane, błękitne podpalane, czarno-kremowe. Zdażają się umaszczenia czasami wątrobiane, wątrobiane z podpalaniem i białe z płowymi znaczeniami.
Niedopuszczalne są umaszczenia wątrobiane z białym, tułów biały z czarnymi lub płowymi wyraźnie odgraniczonymi łatami.
Podobnie jak inni przedstawiciele dużych ras psów, otterhoundy mają skłonności do wzdęć oraz dysplazji stawowej. U niektórych z nich występuje epilepsja. Wykonuj regularne badania profilaktyczne. Zadbaj o szczepienia, odrobaczenie i zabezpieczenie psa przed kleszczami oraz pchłami.
Z uwagi na tendencję do rozszerzenia się i skrętu żołądka, otterhoundy należy karmić małymi porcjami. Nigdy nie podawaj psu posiłku tuż przed wyjściem z domu lub zaraz po powrocie z intensywnego spaceru. Nie przekarmiaj swojego pupila i dbaj o prawidłową ilość białka, witamin i minerałów. Wyeliminuj z diety węglowodany, w przeciwnym razie psu grozi nadwaga i problemy zdrowotne.