Chow chow trafił z Mongolii do Chin 2 tysiące lat temu. Początkowo ten szpicowaty pies, przypominający lwa, służył jako strażnik świątyń przed złymi duchami. Następnie pełnił rolę psa pasterskiego, pociągowego oraz myśliwskiego, polującego na wilki.
Z czasem zaczęto hodować psy rasy Chow chow dla futra i mięsa. Mówi się, że nazwa rasy oznacza po chińsku “mniam, mniam”, a słowa te były odzwierciedleniem smaku jego mięsa. Inna wersja głosi, że rasa zawdzięcza nazwę chińskiemu psu myśliwskiemu choo.
We wczesnym piśmiennictwie chińskim Chow chow określany jest jako pies tatarski i barbarzyński. Pierwszy Chow chow został sprowadzony do Europy w 1760 roku. Zamieszkał w angielskim zoo jako atrakcja turystyczna.
Ten wyglądający jak niedźwiedź pies ma z nim wspólną cechę: niebieski język i wargi. Legenda chińska twierdzi, że Chow chow polizał niebo.
W 1895 roku powstał klub rasy, a 10 lat później pierwszy Chow chow popłynął statkiem do USA, gdzie służył jako luksusowy pies do towarzystwa.
Obecnie Chow chow to najczęściej pies wystawowy i rodzinny.
- Długość życia: 9 - 15 lat
- Wysokość psa w kłębie: 48 - 56 cm
- Wysokość suki w kłębie: 46 - 51 cm
- Waga psa: 25 - 32 kg
- Waga suki: 20 - 27 kg
Chow chow to pies o krótkim i masywnym tułowiu, o wyglądzie przypominającym lwa oraz dumnej i dostojnej postawie. Ten wyjątkowej urody, wrażliwy i niezależny pies zdecydowanie nie jest pupilem dla każdego. Po pierwsze, bywa uparty i leniwy. Po drugie, nie przepada za dotykiem człowieka. Czasem sprawia wrażenie, że akceptuje głaskanie dla świętego spokoju, ale nie jest ono źródłem jego radości. Osoby o małej świadomości na temat zwierząt mówią, że drzemie w nim coś z natury kota. Prawda jest taka, że Chow chow potrzebuje czasu, by zaufać człowiekowi i naprawdę cieszy się z jego obecności, ale w sposób stateczny i stoicki. To pies, który nie pokazuje wyraźnie swoich emocji. Chow chow będzie wspaniałym przyjacielem spokojnych osób, dla których liczy się dyskretna obecność pupila w domu i świadomość, że pies je kocha, mimo iż nie dostarcza nieustannych dowodów przywiązania i sympatii.
Z reguły Chow chow uznaje tylko jednego właściciela, wobec którego jest najbardziej oddany i lojalny. Mimo że Chow chow wygląda jak przytulanka, nie przepada za dziećmi, które nie szczędzą mu szarpania za futro i uszy, przytulania i głośnych pisków. Dlatego pies tej rasy nie powinien mieszkać z małymi dziećmi.
Chow chow jest wiernym i oddanym czworonogiem, który lubi wylegiwanie się w spokojnym i ciepłym kącie. Może być trzymany w bloku, ponieważ nie wymaga dużej przestrzeni i aktywności fizycznej. Jeden dłuższy spacer i kilka krótszych dziennie to oczywiście konieczność. W domu zachowuje spokój i czystość. Na spacerach omija szerokim łukiem kałuże, a nawet piasek.
Chow chow wymaga zdecydowanego, lecz łagodnego prowadzenia. Jeśli otrzyma reprymendę, jego duma zostanie urażona. W obecności psa nie należy krzyczeć ani zachowywać się nerwowo. Od pierwszych tygodni życia należy socjalizować Chow chow z ludźmi i innymi zwierzętami oraz zapoznawać go z różnymi sytuacjami, aby w przyszłości tolerował codzienne rytuały pielęgnacyjne, regularne zabiegi u weterynarza i wizyty gości.
Chow chow zachowuje dystans wobec obcych. Jest zawsze gotów do obrony swojej rodziny, jednak nigdy nie atakuje pierwszy, chyba że zostanie sprowokowany. Akceptuje koty, a nawet papugi, o ile zostanie odpowiednio zsocjalizowany. Ma jednak dominujący charakter i zawsze ustala hierarchię pomiędzy innymi zwierzętami.
Bujna szata Chow chow wymaga codziennej pielęgnacji. Aby włosy się nie plątały, należy wyczesywać gęsty podszerstek drucianą szczotką. Dzięki temu martwe włosy nie będą blokowały dostępu powietrza do skóry, co pomoże zapobiec infekcjom. Kontroluj również fałdy na pysku, bowiem w tych miejscach mogą się tworzyć stany zapalne.
Ze względu na bujną szatę i krótką kufę, pies źle znosi upały. Dlatego latem, długi spacer zaplanuj wczesnym rankiem lub po zmierzchu.
Chow chow - pielęgnacja. Zdjęcie hodowli Z ogrodów Tybetu FCI
Włos jest długi lub też krótki. Sierść długa jest obfita, gęsta, prosta oraz odstająca. Włos okrywowy ma twardą strukturę, a podszerstek jest miękki i wełnisty. Szczególnie bogaty jest przy szyi i tworzy grzywę lub kryzę.
Sierść krótka jest również obfita, gęsta, prosta, stercząca. Struktura podoba do pluszu. Jakiekolwiek skracanie szaty, zmieniające naturalne kontury czy wyraz, oceniane są negatywnie.
Umaszczenie ma kolor jednolity:
- czarny
- błękitny
- płowy
- czerwony
- kremowy
- biały
Coraz częściej spotyka się osobniki o krótkiej sierści, szczególnie popularne w Rosji i USA.
Chow chow - umaszczenie. Zdjęcie hodowli Z ogrodów Tybetu FCI
Ze względu na gęstą sierść, chow cow ma tendencję do chorób skóry. Bardzo ważna jest profilaktyka przeciwpchelna, aby uniknąć alergicznego pchelnego zapalenia skóry (APZS). Podczas lata stosuj również środki przeciwkleszczowe. Zdarzają się dermatozy polegające na ubywaniu sierści pod wpływem hormonów.
Chow chow może również cierpieć na miotonię, czyli opóźnione rozluźnianie mięśni po wysiłku, co powoduje ich przerost i sztywność.
Proste kończyny tylne mają tendencję do zerwania więzadeł, jeśli pies się forsuje.
Dostosuj dietę chow chow do aktualnych potrzeb swojego pupila. Obecnie na rynku jest bardzo duży wybór suchych karm z różnymi rodzajami mięsa. Wybierz taką, która będzie miała najlepszy skład, bez zbóż i mączek kostnych. Tak jak w przypadku wszystkich ras, należy dostarczyć psu dobrze zbilansowaną karmę, która zaspokoi jego potrzeby i sprawi, że pies otrzyma wszystkie niezbędne składniki do prawidłowego wzrostu. Karma też musi być odpowiednio dopasowana pod kątem aktywności psa. Wszelkie nieprawidłowości w diecie mogą doprowadzić do pogorszenia się jakości szaty oraz skóry.
Chow chow - hodowle. Zdjęcie hodowli Z ogrodów Tybetu FCI
