Kishu to rasa psów hodowana w Japonii od kilku tysięcy lat, zwana zrównież Kishu Ken lub Kishu Inu.
Kishu to potomek starożytnych psów średnich. Jest bardzo podobny do akity japońskiej oraz Shiba Inu i należy do rodziny szpiców. Nazwa rasy pochodzi od regionu Kishu w prefekturze Wakayama oraz Mie.
Pierwotnie wykorzystywano ją do polowania na dziki i jelenie. Służyła też jako pies stróżujący i pasterski. Standard rasy określono dopiero w 1934 roku. Jeszcze w kolorze białym było zaledwie 30% osobników. Obecnie występuje on najczęściej. Wynikało to z tego, że rasa Kishu nie była czysta i tak naprawdę składała się z różnych mieszańców z tego rejonu. W wyniki selekcji hodowlanej wyodrębniono głównie osobniki białe. Mimo że Kishu jest częstym bohaterem japońskiej Mangi, to rasa jest bardzo rzadka i szacuje się, że niedługo może wyginąć.
- Długość życia: 12 - 14 lat
- Wysokość psa w kłębie: 43 - 55 cm
Kishu to wierny i lojalny pies, który bezgranicznie kocha swojego opiekuna i mocno angażuje się tę relację. Nie jest to rasa dla amatorów, gdyż źle przeprowadzone szkolenie lub jego brak może mieć negatywne skutki. Kishu inu wykazuje skłonności do dominacji i nie toleruje obecności obcych zwierząt na swoim terytorium.
W trakcie spacerów Kishu zachowuje się grzecznie i nie zwraca uwagi na inne psy, ale ma silny instynkt myśliwski. Może udać się w pogoń za małymi zwierzętami, dlatego nie powinien mieszkać z kotami ani gryzoniami. Podczas kontaktu z nieznajomymi Kishu jest raczej łagodny i mało szczeka. Jako pies stróżujący nie sprawdza się. Co ciekawe, w stosunku do dzieci, Kishu to bardzo delikatny i łagodny pies, który lubi się bawić.
Najczęściej występującym rodzajem umaszczenia Kishu jest całkowita biel.
Standard rasy dopuszcza również maść rudą, czerwoną i pręgowaną.
Aby sierść Kishu była czysta, szczotkuj go raz w tygodniu i czyść za pomocą miękkiej ściereczki, a w okresie linienia (czyli dwa razy do roku) nawet częściej.
Jeśli pupil bardzo się zabrudził, wykąp go z użyciem preparatów przeznaczonych dla psów. Są nawet środki przeznaczone tylko dla ras białych. Regularnie również czyść uszy psa, aby zapobiec zakażeniom bakteryjnym. Pamiętaj o przycinaniu pazurów, jeżeli pies sam sobie ich nie ściera podczas spacerów.
Kishu to ogólnie zdrowa rasa.
Najczęściej spotykanym schorzeniem ras japońskich jest hipotarczyca, czyli jej niedoczynność. Nie zagraża ona bezpośrednio życiu psa, ale powinna być regularnie kontrolowana u weterynarza.
Inne schorzenie genetyczne to entropion, czyli wywijanie się powieki do wewnątrz oka, wywołane trójkątną budową oka Kishu. Można to wyleczyć operacyjnie.
Dostosuj dietę Kishu do bieżącego stanu zdrowia i stylu życia pupila. Pies jest mięsożercą i doskonale trawi zarówno surowe mięso jak i mięsne kości. Dlatego warto zastanowić się nad dietą Barf. Dieta ta, jest najbardziej zbliżona do naturalnego pożywienia dzikich zwierząt. Pies otrzymuje surowe mięso, które nie jest poddane obróbce termicznej, dzięki czemu zachowuje wszystkie swoje wartości odżywcze tak bardzo potrzebne psu. Barf to także warzywa i owoce, które dostarczają błonnik i dobre węglowodany. Im więcej gatunków mięs otrzymuje pies tym lepiej. Jego dieta jest różnorodna i dostarcza organizmowi to czego potrzebuje. Warto poczytać na ten temat, aby poszerzyć swoja wiedzę w tej dziedzinie.