Według niektórych ekspertów, pies ten został sprowadzony do Peru podczas fali chińskiej imigracji. Z drugiej strony, inni badacze przypuszczają, iż pies ten przybył z Afryki za sprawą nomadów, którzy przyjechali do Ameryki w towarzystwie swych bezwłosych psów. Kolejna mozliwośc jest taka, że obecność tych psów w Peru stanowi efekt migracji ludzi i ich psów z Azji do Ameryki przez Cieśninę Beringa.
Oprócz wszystkich tych hipotez istnieją pewne dowody, takie, jak wizerunki na ceramice różnych cywilizacji przedinkaskich Vicus, Mochica, Chancay, Chancay pod wpływem Tiahuanaco, Chimu. W wielu przypadkach w kulturze Chancay, bezwłosy pies zastępuje pumę, węża czy sokoła. Jak można wnioskować na podstawie reprodukcji, bezwłosy pies pojawił się w preinkaskim okresie archeologicznym, tj. między rokiem 300 p.n.e. a 1400 n.e.
- Długość życia 11 - 13 lat
- Wysokość w kłębie 25 - 40 cm
- Waga 4 - 8 kg
Nagi pies peruwiański miniaturowy to oddany, wierny i przyjacielski pies, który doskonale pełni rolę psa rodzinnego, wychowującego się wspólnie z dziećmi. W przeciwieństwie do innych pierwotnych ras psów, jest mniej niezależny i bardziej posłuszny, ponieważ od tysięcy lat wychowywał przy człowieku. Uwielbia zabawy zwłaszcza z dziećmi, oraz z innymi psami, w stosunku których jest łagodny. Do obcych podchodzi z rezerwą, ale gdy tylko ich pozna, od razu oczekuje od nich pieszczot. Nagi pies peruwiański miniaturowy to bardzo cichy, nieszczekliwy i nieuciążliwy towarzysz rodziny. Doskonale odnajdzie się mieszkając w bloku, jak i w domu z ogródkiem. Psa tego można troszkę porównać do charta, gdyż tak jak on uwielbia gonić za zdobyczą. Z tego względu przyszły właściciel powinien zapewnić mu możliwość udziału w coursing, polegający na gonitwie za sztuczną przynętą.
Jest to pies czuły i wrażliwy, dlatego szkolenie powinno być prowadzone z łagodnością i wyrozumiałością. Nie lubi krzyków i tzw. ciężkiej ręki. Więcej od psa otrzymamy, jeżeli będziemy, cierpliwi, łagodni i konsekwencji w czasie szkolenia.
Pielęgnacja tych psów jest bardzo prosta i nie wymaga od nas dużego nakładu pracy. Nagiego peruwiańskiego psa kąpiemy wtedy, kiedy jest ku temu potrzeba. Nie powinno się stosować w pielęgnacji jego skóry specjalistycznych szamponów czy płynów do kąpieli. Wystarczy uniwersalny szampon przeznaczony dla psów, którego użyjemy wtedy gdy nasz pupil np. w czasie spceru zechce się wytarzać w czymś, co ma niezbyt dla nas przyjemny zapach. Po takiej kąpieli watro nawilżyć jego skórę olejkiem kokosowym lub inną oliwką roślinną. Im mniej środków kosmetycznych, tym skóra będzie zdrowsza i bardziej odporna. Cechą charakterystyczną tej rasy jest brak owłosienia, jednak nie trzeba na ich skórę nakładać kremów z filtrami.
Wiele osób wychodzi z założenia, że pies, który nie ma okrywy włosowej na spacery zimą powinien mieć zakładany specjalny kubraczek. Wszystko zależy bowiem od danego osobnika. Jedne psy będą szalały, biegając w siarczysty mróz, a inne nie wychylą nosa zza drzwi. Dorosłe psy peruwiańskie znakomicie poradzą sobie nawet przy niskich temperaturach, pod warunkiem, że ich ruch będzie swobodny. Szczeniaka natomiast w pierwszą ich zimę można ubrać w lekki kombinezon i co ważne regularnie wychodzić z nim na spacery, aby młody pies przyzwyczaił się do warunków panujących na zewnątrz. Spacery w mroźną pogodę stopniowo wydłużając.
Współczesny wzorzec rasy dopuszcza wszystkie kolory skóry: od czarnego, poprzez rozmaite odcienie szarości, brązu, aż po jasnożółty.
Umaszczenie nagiego psa peruwiańskiego może być jednolite albo różowo nakrapiane lub łaciate.
Osobniki owłosione miewają sierść: krótką, gładką i półdługą jak np. retriever oraz kudłatą brodę. Od niedawna mogą być wystawiane.
Nagi pies peruwiański to silna i zdrowa rasa. Gen odpowiedzialny za brak sierści odpowiada również za braki w uzębieniu, ale nie należy się tym przejmować, o ile pies ma apetyt i prawidłowo się rozwija.
Nagi pies peruwiański miniaturowy nie jest rasą wybredną, ani wymagającą. Mimo braków w uzębieniu, dobrze radzi sobie z gryzieniem twardego pokarmu. Zimą, ze względu na niską tolerancję chłodu i mrozu, nagi pies meksykański miniaturowy potrzebuje bardziej energetycznego pokarmu.