Look4dog.com

Wyżeł portugalski

Wyżeł portugalski to rasa psów myśliwskich pierwotnie wykorzystywana do polowania z sokołami na kuropatwy. Rasa przywędrowała na Półwysep Iberyjski ze Wschodu około XIV wieku. Początkowo były rozmnażane jedynie w hodowlach królewskich. Jakiś czas później spopularyzowały się także wśród niższych klas społecznych jako psy myśliwskie. W obliczu niestabilnej sytuacji politycznej i konfliktów wewnętrznych w XIX wieku w Portugalii, liczebność populacji zaczęła raptownie spadać. Po I wojnie światowej hodowcy wyżłów portugalskich postanowili ocalić rasę, wysyłając jej przedstawicieli do bezpiecznej części północnej kraju.

Pierwszą księgę rodowodową założono w 1932 roku, a w 1938 opracowano  pierwszy standard rasy.  Obecnie widok wyższa portugalskiego na Półwyspie Iberyjskim to widok dość częsty. Z racji na dużą wytrzymałość, odporność na surowy klimat i trudny teren, duży wigoru i zapał do pracy, większość hodowli należy do kręgów myśliwskich. Podczas polowania pies komunikuje się mową ciała, m.in. sposób chodzenia oraz wysokie unoszenie głowy i ogona. Po namierzeniu zwierzyny wyżeł portugalski przybiera charakterystyczną postawę, „stójkę”. W trakcie polowania jest skupiony tylko na celu i nie reaguje na otoczenie. Dlatego szkolenie polega na wykształceniu reakcji bezwzględnego posłuszeństwa właścicielowi w razie konieczności.

  • Długość życia 12 - 14 lat
  • Wysokość w kłębie psa: 56 cm
  • Wysokość w kłębie suki: 52 cm
  • Waga psa: 20-27 kg 
  • Waga suki: 16-22 kg
     

Wyżeł portugalski - charakter

Wyżeł portugalski cechuje się dużą wytrwałością w trakcie pracy, a także wytrzymałością. Posiada doskonałe cechy charakteryzujące psa myśliwskiego. Jest nieustępliwy w trakcie poszukiwań zwierzyny, oddany i wierny. Ma doskonały węch. Wykonując swoje zadania jest czujny, uważny oraz bardzo cichy. To pies, który zawsze jest chętny, aby pracować. Kiedy poczuje zapach zwierzyny staje się skupiony, a jego uszy są delikatnie zwrócone do przodu. Idealnie współpracuje ze swoim przewodnikiem. 

Wyżły portugalskie są niesamowicie dynamiczne, kochają zabawy i sport. Niedoświadczeni opiekunowie często narzekają na zbytnią żywiołowość psa, którego nie potrafią okiełznać. Jeśli rozważasz zakup wyżła portugalskiego, zrozum jego myśliwską naturę. To pies, przy którym absolutnie nie można zaniedbywać zabawy oraz długich i intensywnych wędrówek na łonie natury. Ich celem jest zmęczenie psa, który po powrocie do domu nie będzie wykazywał potrzeby wyładowania się na przedmiotach domowych czy innych domownikach. 
Szkolenie wyżła portugalskiego nie należy do najłatwiejszych. Podczas nauki komend bardzo szybko ulega rozkojarzeniu. Jeśli chcesz wychować posłusznego psa, uzbrój się w cierpliwość. Z drugiej strony, wyżeł portugalski to pies uległy, więc jeśli ułożenie przebiegnie prawidłowo, zyskasz sympatycznego i przywiązanego do całej rodziny pupila. Wyżeł portugalski lubi okazywać ludziom pozytywne uczucia. Jego miłość jest bezgraniczna i bezwarunkowa. W stosunku do obcych pozostanie nieufny, ale dla przyjaciół domu zawsze będzie łagodnym i miłym czworonogiem.
 

Wyżeł portugalski - pielęgnacja

Pielęgnacja psa tej rasy nie jest skomplikowana. Wystarczy jak raz w tygodniu przetrzesz pupila specjalną gumową rękawicą w celu pozbycia się martwych włosów. Należy także pamiętać i regularnym sprawdzaniu uszu i zębów. 

Wyżeł portugalski - umaszczenie

Dopuszczalnymi barwami umaszczenia:

  •  brązowe 
  • żółte z białymi znaczeniami lub bez nich 

Sierść wyżła portugalskiego jest krótka, gruba i dobrze przylega do ciała. Rasa ta nie posiada podszerstka. 

Wyżeł portugalski - choroby

U rasy tej może pojawić się tzw. trądzik młodzieńczy, który po zastosowaniu odpowiedniego leczenia znika. Ogólnie u tych wyżłów nie zanotowano poważniejszych chorób. 

Wyżeł portugalski - żywienie

Wyżły zjedzą praktycznie wszystko co znajdą w swojej misce. Pamiętać należy, aby dostawały pokarm, który pokryje jego zapotrzebowanie na wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Przy przygotowywaniu posiłku, należy brać pod uwagę jego aktywność oraz stan zdrowia i wiek. Szczeniaki powinny otrzymywać dobrze zbilansowany, bogaty w witaminy i minerały posiłek. Powinny jeść częściej, ale mniejsze ilości. Pies, który ukończył pierwszy rok życia może dostawać jeden lub dwa mniejsze posiłki. 
 

Ta strona używa plików cookie i innych podobnych technologii. Korzystanie z niej bez zmiany ustawień dotyczących
cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Więcej informacji można znaleźć w Polityce prywatności.